In het ontwerp voor de Parkbuurt in het Rotterdamse stadsdeel Hoogvliet staat het landschap voorop. Dat uit zich in de ‘groene vingers’; slierten park tussen de woningen. Het zorgt ervoor dat buren elkaar makkelijk kunnen vinden voor een praatje en dat kinderen veilig kunnen spelen. En het is te zien aan het behoud van twaalf volwassen bomen. Deze bomen geven de plek een authentieke sfeer, aldus de ontwerpers van bureau Echo Urban Design. De woningen zelf zijn eenvoudig vormgegeven en gebouwd van natuurlijke materialen. Een belangrijk onderdeel in het plan is de overgang tussen woning en park. Die ziet eruit als veranda. Een plateau en plantvak ineen, waardoor beplanting vanuit de volle grond in en over de veranda kan groeien. Bovendien bieden deze verhoogde voortuinen bewoners de nodige privacy. Parkbuurt is onderdeel van het eveneens door Echo gemaakte masterplan Oedevlietsepark. Drie andere buurten uit dit plan zijn nog in ontwikkeling.

Een tegengeluid voor het snelle en misschien wel onbezonnen beleid van de minister voor Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening. Zo kun je het in oktober geopende Ministerie van Maak op de Rotterdamse architectuurbiënnale wel omschrijven. Waar Hugo de Jonge vooral lijkt te sturen op woningaantallen en tempo-maken, pleiten de initiatiefnemers van het fictieve ministerie voor woningbouwplannen die recht doen aan klimaatverandering, de energietransitie en sociale vraagstukken.

Voor de zomer riepen Kristian Koreman en Elma van Boxel van ZUS en publicist Stephan Petermann ontwerpers en andere vakgenoten op om met voorstellen te komen waarmee de 900 duizend extra woningen die blijkbaar nodig zijn, op een duurzame en verantwoorde manier gerealiseerd kunnen worden. Dit heeft geleid tot 101 ontwerpen die tot 13 november te zien zijn op de grootste maquette die ooit van Nederland is gemaakt.

Foto Ilco Kemmere

LANDSCHAPSONTWERPER EN THEATERMAKER TOM STRUYF WOONT EN WERKT IN ANTWERPEN ÉN IN ROTTERDAM. HIJ IS GEFASCINEERD DOOR WAT ONZE TWEE LANDEN BINDT EN VAN ELKAAR SCHEIDT. IN DEZE AFLEVERING: GROEN IN DE STAD

Foto's Hanne Struyf

Onder de titel 'Rotterdam wordt groen!' presenteert de stad in de entree van de bibliotheek acht grote projecten die in de loop van de komende jaren worden gerealiseerd. 'Van groen word je blijer!' staat er. En dat is te zien. De maquettes zijn imponerend en wekken de vrolijke belangstelling van jong en oud. De ambitie is groot, de lat ligt hoog: zo transformeert de lawaaiige autoweg Westblaak tot het ruime en rustige Blaakpark, wordt de reuzenrotonde Hofplein een levendig stadsplein, en krijgt Rotterdam met het Hofbogenpark haar eigen equivalent van de New Yorkse High Line: een twee kilometer lang parkviaduct in het spoor van de voormalige Hofpleinlijn. Een vast en vanzelfsprekend ingrediënt in al deze plannen: bomen. Want 'bomen zorgen voor schaduw waardoor het minder heet wordt op straat. Doordat de wind door de takken waait, voelt het minder warm aan. Hun wortels zuigen het water van de regen op, waardoor je minder last hebt van plassen op straat.' Het klinkt als een les toekomstbestendigheid voor kleuters, maar het is klare, duidelijke taal van een stadsbestuur dat vooruitkijkt.

Honderd kilometer ten zuiden van Rotterdam ligt een in omvang vergelijkbare havenstad. Maar als je op het viaduct over de Antwerpse Ring over de skyline uitkijkt zie je al dat hier andere prioriteiten gelden: het groen dat boven de gebouwen uit rijst is schaars. In de binnenstad moet je immers goed zoeken naar een volwassen boom. Bomen zijn in Antwerpen te duur in onderhoud, en daarom hebben nieuwe pleinen een andere kleur: zittend op een bankje op het Operaplein of het Zaha Hadidplein – allebei aan de voet van iconische gebouwen – kun je maar moeilijk zien welk seizoen het is, omdat er amper een plukje groen te bespeuren valt. Of toch, het nieuwe Mediaplein is een uitzondering. Daar werden tien minuscule boompjes aangeplant. Kort na de oplevering noemde de schepen (= de wethouder) voor stadsontwikkeling en ruimtelijke ordening de nieuwe inrichting trots 'een groene long in een dichtbevolkte wijk'. Tja. In een zee van grijs word je zelfs van een beetje groen al blijer.

Nog geen abonnee, maar wel benieuwd naar de volgende editie?

Kijk hier voor onze abonnementen en aanbiedingen.

Mocht u als Blauwe Kamerabonnee het e-zine niet in uw e-mail ontvangen
dan beschikken wij mogelijk niet over uw juiste e-mailadres.
U kunt uw e-mailadres hier doorgeven.